Van de Jura naar de Alpen
26 mei 2019 - Martigny, Zwitserland
Inmiddels ben ik weer een aardig stukje opgeschoten richting Rome. Op dit moment in Martigny in Zwitserland. De laatste dagen in Frankrijk waren wat het weer betreft niet best. Veel mist en druilregen in het Jura-gebergte. Pas bij het verlaten ervan, tijdens de afdaling naar het stadje Orbe in Zwitserland, werd het mooi weer. Op een paar foto's zie je de nevel. Op regendagen maak je om praktische redenen veel minder foto's. Er zijn dus veel meer 'mooi weer' foto's. Dat geeft wel een wat vertekend beeld van het geheel voor wat het weer betreft. Onderweg, vlak bij de stad Pontarlier in Frankrijk, ontmoette ik Jackie en Oscar uit North Carolina die ook de Via Francigena lopen. Zij doen het in delen, nu tot aan Lausanne. Na de Australiërs en de vrouw uit Ierland was dit pas de derde keer dat ik pelgrims te voet op weg naar Rome ontmoette, waarmee ik wat meer contact had. Niet te vergelijken met de vele ontmoetingen op de Camino de Santiago. Het was een leuk contact en we hebben met elkaar gegeten en ervaringen uitgewisseld. Erg gezellig!
Op weg van Orbe naar Lausanne liep ik door een bos. Aan de rand van het bos zag ik op klein open stukje een camper staan. Ben, de Nederlandse eigenaar, zat ernaast. Hij vertelde dat zijn vrouw de Via Francigena liep en hij haar verzorgde en haar steeds oppikte als ze een dag had gelopen. Zij gaf hem dan de coördinaten door. Leek mij ook wel comfortabel ;). Ben heeft koffie voor me gemaakt en ik heb daar even heerlijk gezeten. Zijn vrouw ben ik onderweg overigens niet tegengekomen. Ook zij doen de voetreis naar Rome in delen. Eind van de week zouden ze weer terug naar huis gaan.
De afgelopen dagen langs het Meer van Genève gelopen. Prachtig was dat! Overnacht in youth hostels in Lausanne en Montreux. Toen ik daar zo liep langs de prachtige boulevards aan het meer voelde ik me wel een vreemde eend in de bijt in mijn pelgrimskloffie ;) Het zijn enorme overgangen, op het ene moment loop je in een zowat verlaten bergdorpje en een poosje later in mondaine steden als Lausanne en Montreux.
Deze week hoop ik het hoogste punt van de tocht naar Rome te bereiken, de Grote Sint-Bernhardpas op 2469 meter. Enkele dagen geleden heb ik geïnformeerd naar de sneeuw situatie bij het touristenbureau dicht bij de pas. Volgens hen is de weg inmiddels sneeuwvrij gemaakt en zou ik over de weg naar boven moeten kunnen lopen. Maar het weer moet wel goed zijn. Neerslag valt daar nu waarschijnlijk nog in de vorm van sneeuw. 3 juni gaat de pas open voor autoverkeer. Het voetpad is nog onbegaanbaar zonder speciale uitrusting. In ieder geval wil ik niet met de bus door de tunnel. Bij slecht weer zal ik misschien een of enkele dagen moeten wachten.
In een emailtje van een volger kreeg ik onder andere de vraag of er nog geen gaten in mijn twee onderbroeken vielen. Nou, die gaan het wat dat betreft wel redden denk ik. :) Ook mijn voeten houden zich goed, geen blaren of andere nare problemen tot nu toe. Mijn schoenen, die hebben het wel zwaar te verduren en slijten behoorlijk. Wellicht dat ik nieuwe moet kopen in Aosta in Italië. Op 1 paar Rome halen lijkt me overigens ook wel leuk, dan heb je meteen een leuk souvenir :)
Dit was het voor deze keer. Een spannende week nu i.v.m. de Grote Sint-Bernardpas. Jullie horen het. Bedankt weer voor alle reacties!
Groet, ook van judith en de kinderen.
Ik hoop van harte dat jouw schoenen het t/m Rome halen, want een mooier souvenir is ondenkbaar. Tevens hoop ik dat je in één keer door kunt lopen bij de Grote Sint-Berhardpas; even een 'pauze' van één of meerdere dagen is toch niet wat je hoopt lijkt mij.
Veel geluk wens ik je dus deze komende week toe en dat je vooral goed wandelweer mag hebben!
Hopelijk knapt het weer op en kun je de pas over.
Veel plezier de aankomende week
Groet Els Diepenbroek
Dagelijks volg ik de kaart en zag een haarspeldweg, die er niet zo maar ligt. Dus flink klimmen geblazen vermoed ik.
Mooie foto’s weer met een speciale van die met de vork.
We hopen voor je bijzondere ontmoetingen te hebben in de komende week in de meest brede zin daarvan. Blij voor je dat je om fysieke redenen niet hoeft op te geven....
Dea en Bert
We zijn met onze jongens veelvuldig in dit gebied op trainingskamp geweest (Chamonix) en fietsten, bij wijze van training, bij Martigny de grens over op weg naar een stuwmeer. Een indrukwekkend gebied, zo aan de voet van de Mont Blanc.
Succes bij het nemen van de pas, dat wordt nog een heel avontuur. Moedig dat je weigert de bus te nemen, dat kan ik wel waarderen.
Leuk het verhaal van Ben met de camper. Een Volkswagen! Daar moet je hart toch wel sneller van zijn gaan kloppen. Mooi de onverwachte contacten onder weg. En inderdaad opmerkelijk zo weinig andere pelgrims te voet.
Ik ben benieuwd hoe jouw schoenen het gaan houden. Het lijkt me lastig om op nieuwe te moeten overstappen. Zeker als ik lees dat je helemaal geen voet problemen hebt. Geen oude schoenen weggooien, ook niet als je nieuwe hebt, Jan.
Tot slot; complimenten voor jouw foto's. Ik vind ze van een zeldzame kwaliteit, met prachtige composities.
Succes weer deze komende week en naar ik hoop veel boeiende ontmoetingen.
Groet Kees
Groeten ook van Lodewijk
Rita
Succes met de Grote Sint-Bernhardpas.
Groeten ook van Rob, Anneke